Στο Δημαρχείο Χαλκίδας, ο χρόνος φάνηκε να σωπαίνει. Οι μυρωδιές ταξίδευαν, τα χέρια δούλευαν με υπομονή και τα βλέμματα αντάλλασσαν μνήμες αιώνων.
Εκεί, η Καππαδοκία δεν θυμήθηκε απλώς, αναστήθηκε μέσα από τη γεύση, την τέχνη και την καρδιά των ανθρώπων της.
Με μεγάλη συμμετοχή κόσμου, ο Πανευβοϊκός Σύλλογος Καππαδοκών o «Άγ. Ιωάννης ο Ρώσος», σε συνεργασία με το Φιλανθρωπικό Ίδρυμα «Τάσος Γεωργιάδης», άνοιξε τις πόρτες σε ένα διαδραστικό εργαστήρι γαστρονομίας, όπου οι παραδόσεις ζωντάνεψαν με τρόπο άμεσο και συγκινητικό.
Η Δήμητρα Ενωτιάδου συνεπικουρούμενη από τη Μακρίνα Βογιατζή άνοιγαν φύλλο στον ταμπλά, κάθε κίνηση ήρεμη και γνώριμη, σαν παλιά μελωδία που ξυπνάει μνήμες.
Η Σοφία και η Χριστίνα Σπηλιώτη επιμελήθηκαν το αυθεντικό ζεματιστό ισλί, κεντώντας με τσιμπίδι, κάθε φύλλο ένα μικρό εργόχειρο, κάθε ραφή ένα κομμάτι μνήμης, ακριβώς όπως το έκαναν οι πρόγονοί μας. Το χοσάφ, ευλογημένη κομπόστα από αποξηραμένα φρούτα και μυρωδικά, προετοιμάστηκε από τα χέρια της Σωτηρίας Κατσικούλη, έτοιμο να μοιραστεί, όπως κάποτε στις αυλές και στα πανηγύρια της Καππαδοκίας.
Άνθρωποι όλων των ηλικιών στάθηκαν γύρω από τα τραπέζια, όχι ως θεατές, αλλά ως κοινωνοί.
Έπιασαν ζύμη, δοκίμασαν, άκουσαν ιστορίες, συγκινήθηκαν. Εκεί, η παράδοση δεν διδάχθηκε μεταδόθηκε από καρδιά σε καρδιά, μέσα από τα χέρια, τις μυρωδιές, την ψυχή.
Με πνευματικό φάρο τον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο, σύμβολο πίστης και ταπεινότητας, ο Σύλλογος συνεχίζει να κρατά ζωντανή τη μνήμη και τη γεύση της Καππαδοκίας. Γιατί η παράδοση δεν είναι απλώς παρελθόν, είναι φως που μοιράζεται, προσευχή που γεύεσαι, ιστορία που ζεις.
Και ό,τι πλάθεται με πίστη, μνήμη και αγάπη, δεν χάνεται ποτέ.
Ο σύλλογος ευχαριστεί θερμά το ίδρυμα Τάσος Γεωργιάδης και όλους όσοι συνέβαλαν για την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος. Καλή χρονιά σε όλους!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου