Ποια ψάρια δεν πρέπει να τρώμε το καλοκαίρι

Δυστυχώς, στην Ελλάδα αλλά και τη Μεσόγειο γενικότερα, πολλά είδη ψαριών και θαλάσσιων οργανισμών γενικά έχουν υπεραλιευθεί.

Αυτό σημαίνει ότι τα αποθέματα των ψαριών (απόθεμα είναι ο όρος που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε τον πληθυσμό ενός είδους ψαριού υπό εκμετάλλευση) έχουν αλιευθεί και έχουν μειωθεί τόσο πολύ, που δεν μπορούν να αναπαραχθούν και να διατηρήσουν τον πληθυσμό τους σε ικανοποιητικό επίπεδο, όπως σημειώνει ο WWF Ελλάς.

Κάποιο είδος μπορεί ακόμα και να εξαφανιστεί αν η αλιευτική δραστηριότητα ξεπεράσει ένα συγκεκριμένο όριο.

Μάλιστα, ένας από τους βασικούς λόγους της υπεραλίευσης είναι ότι ψαρεύουμε νεαρά ψάρια. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε όλοι μας, χρησιμοποιώντας τη δύναμη ως καταναλωτές είναι:

 – Να µην καταναλώνουμε νεαρά ψάρια (και γενικά αλιεύματα κάτω από το επιτρεπόμενο μέγεθος).

– Να µην καταναλώνουμε ψάρια κατά την εποχή αναπαραγωγής τους.

– Να µην καταναλώνουμε προστατευόμενα (δηλαδή παράνομα) και απειλούμενα είδη θαλάσσιων οργανισμών.

Όπως επισημαίνει ο WWF, «κάθε πράγμα στον καιρό του και ο κολιός… ποτέ τον Αύγουστο που αναπαράγεται» και γι’ αυτό είναι «παχύς».

Ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός 1967/2006 για την αλιεία στη Μεσόγειο, αλλά και η εθνική νομοθεσία, ορίζουν το ελάχιστο επιτρεπόμενο μέγεθος για τα αλιεύματα που καταναλώνουμε.

Βάσει αυτών των πληροφοριών, ειδικοί αλλά και αλιείς αναφέρουν ότι από τον Ιούλιο έως και τον Αύγουστο είναι η εποχή που τρώμε αφρόψαρα σε μεγάλο μέγεθος, όπως για παράδειγμα οι γόπες, ο γαύρος κ.ά.

Άλλες επιλογές είναι ο λούτσος, η λίτζα, η συναγρίδα, το φαγκρί και οι σαργοί, όπως και ο ροφός και η σφυρίδα.