Το ημερολόγιο έγραφε 28 Φεβρουαρίου 2023. Η ώρα ήταν 23:22. Ένα επιβατικό τρένο, το IC62, γεμάτο με πάνω από 350 ανθρώπους, ταξίδευε από την Αθήνα προς τη Θεσσαλονίκη. Στην αντίθετη τροχιά, μια εμπορική αμαξοστοιχία κινείται προς το ίδιο σημείο.
Κανείς από τους επιβάτες δεν γνώριζε ότι σε λίγα δευτερόλεπτα, το ταξίδι τους θα μετατρεπόταν στην πιο φρικτή νύχτα της ζωής τους.
Στον Ευαγγελισμό Τεμπών, οι δύο αμαξοστοιχίες συγκρούονται μετωπικά. Τα πρώτα βαγόνια εξαϋλώνονται από τη σφοδρότητα της σύγκρουσης. Η φωτιά ξεσπά και αγγίζει θερμοκρασίες 1.300 βαθμών Κελσίου. Σκηνές χάους, κραυγές για βοήθεια, ένα τοπίο φτιαγμένο από θρυμματισμένο μέταλλο και στάχτη.
57 άνθρωποι δεν θα φτάσουν ποτέ στον προορισμό τους.
Οι περισσότεροι ήταν νέοι. 19, 20, 21 ετών.
Ο Κυπριανός, η Κέλλυ, ο Νικήτας, η Χρυσή, ο Παναγιώτης.
Ονόματα που δεν θα ξεχαστούν.
Δύο χρόνια μετά, οι επιζώντες μιλούν.
Πώς είναι να επιστρέφεις από την κόλαση;
Τι σημαίνει να ζεις με την ανάμνηση εκείνης της νύχτας;
Πώς συνεχίζεται η ζωή όταν όλα γύρω σου καταρρέουν;
Τα συναισθήματά τους πολλά και έντονα,
ίσως κάποιες φορές και αντικρουόμενα:
Άρνηση, Θυμός,
Διαπραγμάτευση,
Θλίψη και Αποδοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου