Το σπίτι, που πιστεύεται ότι κατασκευάστηκε τον 2ο αιώνα π.Χ., ανήκε στους Aulus Vettius Restitutus και Aulus Vettius Conviva, πρώην δούλους που όταν απελευθερώθηκαν, πλούτισαν ως έμποροι κρασιού και όπως λολα δελιχνουν δεν έκρυβαν την επιτυχία τους.
Μια τοιχογραφία στην είσοδο απεικονίζει τον Πρίαπο, τον θεό της γονιμότητας, με ένα τεράστιο πέος που μετρά το βάρος του σε μια ζυγαριά με αντίβαρο ένα σακούλι χρήματα, ενώ πίσω μια φρουτιέρα γεμάτη καρπούς μοιάζει με το κέρας της Αμάλθειας. Η τοιχογραφία αντικατοπτρίζει τον πλούτο των ιδιοκτητών, αλλά διώχνει και το κακό μάτι από το οποίο ο θεός προστάτευε τα σπίτια.
Στην τραπεζαρία, γνωστή ως αίθουσα του Πενθέα, μια τοιχογραφία απεικονίζει τον Ηρακλή σε παιδική ηλικία να συνθλίβει δύο φίδια. «Προφανώς οι ιδιοκτήτες προσπάθησαν να δείξουν τη νέα τους οικονομική θεση αλλά και την κουλτούρα τους μέσω των ελληνικών μυθολογικών έργων περίπου λέγοντας "τα καταφέραμε" και ανήκουμε και εμείς στην ελίτ», δήλωσε ο Zuchtriegel.
Η κατοικία αντιπροσωπεύει το κατ' εξοχήν domus της Πομπηίας, όχι μόνο λόγω των εξαιρετικής σημασίας τοιχογραφιών, αλλά και λόγω της διαρρύθμισης και της αρχιτεκτονικής της.
Η Stefania Giudice, η διευθύντρια αποκατάστασης των τοιχογραφιών, αποκάλυψε επίσης ότι χρησιμοποιήθηκε παραφίνη στην προσπάθεια να συντηρήσουν τις τοιχογραφίες με την πάροδο των ετών, αλλά αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν «πολύ θολές». Η διαδικασία προκάλεσε τη δημιουργία στρωμάτων κεριού στους τοίχους, τα οποία συντηρούσαν τις τοιχογραφίες.
Το έργο ανακαίνισης του συγκεκριμένου σπιτιού αποτελεί την τελευταία φάση της αναβάθμισης της Πομπηίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου