ΧΑΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΕΛΕΜΠΙΑ ........

Κείμενο -αναδημοσίευση- από άρθρο του HUMBA με θαυμαστικό για την μαύρη κελεμπία ή «Bshit», που φόρεσε ο Λίο Μέσι λίγο πριν σηκώσει το τρόπαιο του Μουντιάλ στον αέρα, που μύριζε... αίμα.

Μια κίνηση που προκάλεσε σε πλήθος κόσμου και σε μας, ήδη αηδιασμένου, από τις συνθήκες επιλογής του Κατάρ και συνάμα όρους κατασκευής των σταδίων και της υποδομής του, μια αποστροφή.

Προκάλεσε μια αποστροφή σε ένα άτομο το οποίο και εμείς οι ίδιοι αποθεώσαμε ποδοσφαιρικά, αποστροφή που μάλιστα συνδέθηκε με ανάλογες επιλογές ενός άλλου ποδοσφαιρικού «θεού», του Μαραντόνα - ενόσω αγωνιζόταν (μιας κι υπάρχουν γεγονότα, που τον συνέδεαν ενίοτε με τα κράτη του Αραβικού Κόλπου):

«Μπορεί το συγκεκριμένο μουντιάλ να απογοήτευσε πολλούς από τους φίλους του ποδοσφαίρου σε ολόκληρο τον πλανήτη (για τους γνωστούς άγνωστους λόγους) πριν καν αρχίσει, όμως ορισμένοι εξ αυτών έπεσαν (πέσαμε) στην παγίδα και δειλά δειλά μας κέρδισε, ώστε να το παρακολουθήσουμε, έστω και λίγο απόμακρα. Δυστυχώς, το υψηλό επίπεδο ποδοσφαίρου και τα 4 χρόνια που θα έπρεπε να περιμένουμε μέχρι την επόμενη διοργάνωση έκαμψε (κάποιες) από τις αντιστάσεις που είχαμε. ΟΜΩΣ, οι τελευταίες στιγμές του μουντιάλ ήρθαν να μας υπενθυμίσουν το γιατί είχαμε από την αρχή αυτή την στάση. Εικόνες που θύμισαν παράσταση τσίρκου και όχι απονομή του σπουδαιότερου τροπαίου στον πλανήτη.

Κάποιος Ινφαντίνο που πλουτίζει διαρκώς εις βάρος του ομορφότερου αθλήματος και σε πλάτες νεκρών εργαζόμενων και ζωντανών φιλάθλων, σε συνδυασμό με κάποιους καταριανούς κοτζαμπάσηδες με 50 κιλά χρυσάφι πάνω τους να παίρνουν τον ρόλο του σκηνοθέτη της παράστασης. Δεν ξέρω αν λέγεται ρομαντισμός, πάντως μου είναι πολύ δύσκολο να βλέπω να φιμώνεται με τέτοιον ξεδιάντροπο τρόπο μπροστά σε όλο τον πλανήτη ο κορυφαίος όλων, με ένα διάφανο μπουρνούζι τυλιγμένο στον χρυσό. O τρόπος, δε, με τον οποίο του το φόρεσαν παρέπεμπε σε κολάρο, χειροπέδες ή ζουρλομανδύα σπρώχνοντάς τον παράλληλα προς το σημείο του βάθρου.

Δεν είναι μόνο ο σκοταδισμός που πρεσβεύει αυτός ο ρουχισμός, ούτε ο ρόλος πλυντηρίου που παίρνει για αυτή την εμετική διοργάνωση, αλλά είναι και ότι φοριέται πάνω από την πολύ βαριά φανέλα της Αργεντινής, την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι παίχτες την φορούσαν κανονικά.

Ο κορυφαίος παίχτης (ίσως) στην ιστορία του αθλήματος δεν θα έπρεπε να παρασημοφορείτε με κάτι τέτοιο στην τελευταία του παράσταση και προσωπικά δεν θα έπρεπε να το επιτρέψει και ο ίδιος (μεγάλη κουβέντα το ότι αθλητές τέτοιου βεληνεκούς αποτελούν απλά προϊόντα).

ΥΓ: Θα τρέμουν τα κόκαλα του Diego -10-.

Λ.Ρ.»